Christmas, gigs & stuff

Τώρα που τελείωσε το blogoψήφισμα συνειδητοποίησα ότι δεν θέλω να ασχοληθώ για λίγο καιρό με τους δίσκους που περιέλαβα στη δική μου λίστα. Δεν ξέρω γιατί. Τα πράγματα είναι παράξενα φέτος. Δεν θέλω να βγω στην αγορά (στα μαγαζιά για όσους είναι γέννημα θρέμμα πρωτευουσιάνοι). Δεν με ενδιαφέρουν τα πάρτι των Χριστουγέννων, θέλω να αράξω στο σπίτι και να λιώσω στην αμερικάνικη σειρά και στο Star Wars. Είδα Monster Magnet, γάμησαν παρόλο που ο Dave είναι τρακοσαπενήντα κιλά πια και παρόλο που οι μαλάκες της didi βάλανε τόσα άτομα που είχαμε λιποθυμίες και ασθενοφόρα. Οι Wedding Present ήταν μια χαρά, το I-5 σκοτώνει αλλά το Τίκι ο πλέον ακατάλληλος χώρος. Είδα και μια παλιά φίλη μου. Έχει περάσει τα 30, δεν έχει τελειώσει τη σχολή, την έφαγε το σερβιτοριλίκι. Η μαμά της είναι άρρωστη και αυτή ψάχνει για δουλειά. Κρίμα. Μερικοί άνθρωποι απλώς είναι μουντζωμένοι στη ζωή. Έρχονται οι Calexico-δε με νοιάζει. Οι Mogwai-δε με νοιάζει. Περιμένω το live των Depeche Mode παρόλο που ξέρω ότι στο live είναι μαλάκες μα πιο πολύ περιμένω το Primavera στη Βαρκελώνη όπου θα παίξουν οι My Bloody Valentine και οι Throwing Muses. Όσο για τους AC/CD που ανακοινώθηκαν για τα τέλη Μαίου θα τιγκάρουν στον κόσμο παρά το εισιτήριο των 60 ευρώ (μίνιμουμ).