Σίγουρα ο κύριος Race δεν είναι πια εκείνο το κουκλίστικο αγόρι που έκανε κακές παρέες, βλέπε Birthday Party. Είναι ακόμα καλύτερος. Αφού δοκίμασε ένα κάρο πράγματα, βρήκε το ύφος που του ταιριάζει έστω κι αν χρειάστηκε το όμορφο πρόσωπό του να αυλακωθεί από ρυτίδες (καλά, μη φανταστείς). Τώρα πια μπορεί να κάνει παρέα με τον Howe Gelb -αν και επιλέγει τη γυναίκα του ως σύντροφο στο ταξίδι στην 53η πολιτεία- και να τραγουδάει με όλο το γρέζι του κόσμου για ό,τι τον στοιχειώνει. Για τον άνεμο της ερήμου, τα παρακμιακά μπαρ στη μέση του πουθενά και το τρίπτυχο αμαρτία-τιμωρία-συγχώρεση υπό το μουσικό τρίπτυχο blues-rock-desert. Αστικά blues forever #1. Έπεται και #2 αλλά πολύ πιο πάνω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου