3. The Gutter Twins-Saturnalia

Greg Dulli, η alternative φαντασίωση-πριν βάλει οχτακόσαπενήντα κιλά. Mark Lanegan, η rock φαντασίωση-αφού έκοψε το μαλλί. Μαζί; Το πιο εκρηκτικό ντουέτο αυτής της χρονιάς. Δε θα βρεις τίποτα καινούριο ή φρέσκο σε αυτόν τον δίσκο. Θα βρεις όμως τόσα άλλα που δεν πειράζει: Aστικά blues, βρώμικες rock συνθέσεις περασμένες από alternative φίλτρο, φωνητικά δύο ειδών-αισθησιακά και άγρια- σκοτεινή ατμόσφαιρα, αλκοόλ, αποπλάνηση-περιπλάνηση-παραπλάνηση, ανθρώπινα πάθη, αμαρτία, τιμωρία, λύτρωση, θυμό, πόθο, απόγνωση στη φωνή, αποδοχή και παράδοση, θεό και διάβολο, afghan whigs και lanegan band, ηλεκτρικά ξεσπάσματα, κιθάρες σκέτο ίλιγγο, ανεπαίσθητη soul, απαλές αφηγήσεις, αργόσυρτες μελωδίες και αναπόφευκτες κορυφώσεις. Τα ‘90s ξαναζωντανεύουν με τον καλύτερο τρόπο, μπολιασμένα με σύγχρονο και ταυτόχρονα διαχρονικό ήχο. Δεν με νοιάζει καθόλου αν είναι revival, χιλιοακουσμένο ή επανάληψη. Το Saturnalia μπήκε βίαια στην ψυχή μου, με τράβηξε στην κόλαση μαζί του και μετά με γύρισε στον παράδεισο. Και τώρα που το ξανακούω σκέφτομαι πως έπρεπε να είχα μείνει στην κόλαση γιατί είμαι σίγουρη ότι εκεί κατοικούν οι κύριοι που ευθύνονται για τον πιο sexy δίσκο της χρονιάς.