Λάτρεψα την οργισμένη απόγνωση κομματιών όπως το Rat αλλά για κάποιο λόγο και τα άκρως συναισθηματικά τραγούδια αυτού του άλμπουμ μου έκαναν αμέσως κλίκ. Το You & Me πλησιάζει περισσότερο τον λυρισμό των Arcade Fire, έχει πολύ πλούσιο ήχο που δημιουργείται μέσα από πληθώρα οργάνων, φυσικούς ήχους, θριαμβευτικά drummings, reverbs, σφυρίγματα και παραπονιάρικα φωνητικά. Στο σύνολο του, είναι ένα άλμπουμ που δημιουργεί ταυτόχρονα χαρά, θλίψη και ανάταση και που θυμίζει- αν με πιάσει το πολύ λογοτεχνικό μου (και ολίγον τι cheesy)- τον κύκλο της ζωής: Σηκώνεσαι και πέφτεις και ξανασηκώνεσαι. Και αν κατά τη διάρκεια όλων αυτών ακούς αυτόν τον δίσκο τόσο το καλύτερο.
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Μάλλον δεν του έδωσα την ανάλογη σημασία.
8a tou dwsw alles 2 afties..
Δημοσίευση σχολίου