Indian Vibes

Long time no post. Ας όψονται τα προσωπικά ντράβαλα που με ανάγκασαν να πάρω μέχρι και τριήμερη άδεια από τη δουλειά. Μάζεψα όμως υλικό. Καταρχήν είδα το Slumdog Millionaire. Εκπληκτικό. Μεγάλη ταινία έφτιαξε ο Danny Boyle (που εδώ μου θυμίζει λίγο μεταλλαγμένο Morrissey). Ως teenager λάτρεψα το Shallow Grave και το Trainspotting και χάρηκα τρελά που είδα αυτό το φιλμ τώρα. Με έβαλε σε σκέψεις και σε αναζητήσεις για την Ινδία. Για τη σύζυγο που καιγόταν μαζί με τον άντρα της. Λεγόταν sati και σταμάτησε να ισχύει το 1829. Η γυναίκα καιγόταν για να μην πέσει στα χέρια των νεκρών, εφόσον ο άντρας της είχε σκοτωθεί στη μάχη, αλλά αργότερα έγινε σημάδι συζυγικής αφοσίωσης. Για το «γραφτό», για τη μοίρα και το πεπρωμένο. Τελικά τι συμβαίνει; Νομίζουμε ότι κάνουμε επιλογές αλλά στην ουσία μας κινεί ένα άλλο χέρι; Υπάρχουν άνθρωποι που είναι το πεπρωμένο μας ή απλά άνθρωποι που αγαπάμε; Είναι η έννοια του πεπρωμένου μια σιδερένια μπάλα στο πόδι μας; Είναι η Ομόνοια η νέα Βομβάη (ή Μουμπάη);

Διάβασα τι έγραφε ο Τσιτσόπουλος στην Athens Voice. Είχα περάσει από τη Θεσσαλονίκη για λίγο καιρό, πριν πάρω μεταγραφή για Αθήνα, ως φοιτήτρια. Πάντα μου φαίνονται τρομερές μαλακίες αυτά που γράφει. Άσε που συνέχει μιλάει για τους φίλους του. Αλλά το θέμα μου τώρα είναι ότι περιγράφει μια Θεσσαλονίκη που δεν υπάρχει. Μαγικό το ένα, μαγικό το άλλο, αρχίδια, η Θεσσαλονίκη πνίγεται στο (γαλάζιο) αίμα της. Απλά τα πράγματα. Κι ο ίδιος φάσκει και αντιφάσκει. Τελικά είναι αχανές σκυλάδικο ή άντρο skate κουλτούρας; Όταν αποφασίσει ας μας πει γιατί είχα μια φαγούρα.

Πήγα στο Bios πριν λίγες μέρες. Δεν ξέρω, ή εγώ μεγάλωσα ή το δήθεν μεγάλωσε. Όλοι μεγαλοπιάνονται, σου μιλάνε με μισό στόμα και τη βλέπουν κάπως επειδή αυτά που ακούνε δεν έχουν μουσική ακολουθία (δεν ξέρω και καλά τους όρους). Ήχος πάνω στον ήχο και φασαρία, ψαγμένο ρε φίλε, γαμάτο. Κι όσο σκέφτομαι το CBGB όπου οι Ramones έκαναν μαθήματα απλότητας της μουσικής. Μαλάκες ήταν οι Ramones γαμώ;

Πάει κι ο Lux. Ζωή σε εμάς.

Και επανέρχομαι στην Ινδία. Τι μυστηριακή χώρα. Πόσες θρησκείες. Τι δεισιδαιμονίες. Χρειάζομαι ένα βιβλίο για την Ινδία επειγόντως. Την είδα ινδουίστρια-αν και όπως με κόβω θα πήγαινα στον Γάγγη με σαιζ-λόνγκ, γυαλί ηλίου και πίνα κολάδα.

Το vinyl microstore κάνει εκδρομή στην Πόλη (την παλιά πόλη ντε, που πάλι με χρόνια κλπ κλπ). Ωραία ιδέα. Καλύτερη από τη μαγειρική. 6 θέσεις έμειναν. Κι έχει και μια ξενοδοχειάρα. Μπορεί να μην είναι κοντά στον Γάγγη αλλά ωραία θα είναι.