Πόσο διαρκεί η ζωή του ανθρώπου

Όταν ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο ήρθε η ώρα να αποφασίσει πόσο θα ζήσει κάθε πλάσμα πάνω στη γη. Τότε παρουσιαστηκε μπροστά του το μουλάρι και τον ρώτησε πόσο θα ζήσει. Εκείνος απάντησε "30 χρόνια". Έντρομο το μουλάρι διαμαρτυρήθηκε: "Αχ, Θεε μου, είναι πολύ λίγος καιρός. Να κουβαλάω νύχτα μέρα για να τρώνε οι άλλοι και για ενθάρρυνση να μου δίνουνε κλοτσιές και χτύπηματα; Κάνε με να ζω λιγότερο." Έτσι ο Θεός το λυπήθηκε και του 'κοψε 18 χρόνια. Ύστερα ήρθε ο σκύλος. "Θέλεις να ζήσεις 30 χρόνια;" τον ρώτησε ο Θεός. "Όχι Θεέ μου", απάντησε εκείνο. "Τα πόδια μου δεν θα αντέξουν τόση ταλαιπώρια για τόσο πολύ καιρό. Δεν θα μπορώ ούτε να γαβγίσω γιατί θα έχω χάσει τη φωνή μου, θα μου πέσουν τα δόντια και δεν θα μπορώ να δαγκώσω. Το μόνο που θα μπορώ να κάνω είναι να λουφάζω και να σέρνομαι μες στη θλίψη". Έτσι ο Θεός το λυπήθηκε και του 'κοψε 12 χρόνια ζωής. Ύστερα ήρθε η Μαϊμού. Ο Θεός ήταν σίγουρος πως η χαρωπή μαϊμού θα ήθελε να ζει πολλά χρόνια. Εκείνη όμως του είπε:"Πίσω από το κέφι μου κρύβεται η στεναχώρια μου. Μπορεί να κάνω γκριμάτσες και καμώματα για να γελάνε οι άλλοι μέσα μου όμως είμαι θλιμμένη και δεν θα αντέξω τόσα χρόνια". Έτσι, ο Θεός τη σπλαχνίστηκε και της έκοψε 10 χρόνια. Κι ύστερα ήρθε ο άνθρωπος. "Θα ζήσεις 30 χρόνια", του είπε ο Θεός. "Τι; Είναι πολύ λίγο. Στα 30 θα χω χτίσει το σπίτι μου, θα φλέγομαι από επιθυμία να κάνω πράγματα, θα ετοιμάζομαι να ευχαριστηθώ τη ζωή μου και θα πεθάνω; Θέλω κι άλλο χρόνο!" "Ωραία λοιπόν", απάντησε ο Θεός, "Θα σου δώσω τα 18 χρόνια που αφαίρεσα από το μουλάρι" . "Δε μου φτάνουν," είπε ο άνθρωπος. "Θα σου δώσω και τα 12 χρόνια που πήρα από τον σκύλο." "Πάλι λίγα είναι," παραπονέθηκε ο άνθρωπος. "Εντάξει λοιπόν, θα σου δώσω και τα δέκα χρόνια της μαϊμούς κι ως εδώ ήταν." Ο άνθρωπος έφυγε και πάλι δεν ήταν ευχαριστημένος.
Από τότε ο άνθρωπος ζει περίπου 70 χρόνια. Τα πρώτα 30, τα ανθρώπινα, περνάνε γρήγορα, με υγεία, κέφι και αγάπη, δουλεύει με ευχαρίστηση, χαίρεται τη ζωή. Ύστερα έρχονται τα 18 χρόνια του μουλαριού. Κουβαλάει το ένα φορτίο μετά το άλλο στην πλάτη του. Θρέφει τους άλλους, και δέχεται χτυπήματα ως ανταμοιβή για τις πιστές του υπηρεσίες. Έπειτα έρχονται τα 12 χρόνια του σκύλου. Είναι στην άκρη και γρυλίζει και δεν έχει δόντια να δαγκώσει. Και στο τέλος έρχονται τα 10 χρόνια της μαϊμούς. Ο άνθρωπος σ'αυτά τα χρόνια χάνει το μυαλό του, η σκέψη του αδυνατίζει, κάνει χαζά κι ανόητα πράγματα και γίνεται περίεγελος των παιδιών.

Ελεύθερη απόδοση του "Πόσο διαρκεί η ζωή του ανθρώπου" (Γερμανικό παραμύθι, από το βιβλίο του Δ.Προύσαλη, Παραμύθια του Κάτω Κόσμου, εκδόσεις Απόπειρα).